Seberapa Besar Marikh? Jisim, Luas Permukaan dan Diameter

Marikh adalah planet yang sejuk dan gersang yang hanya separuh saiz Bumi. Ia telah mendapat jolokan 'Planet Merah' kerana kehadiran besi berkarat di dalam tanahnya. Marikh mempunyai ciri yang setanding dengan Bumi, seperti musim, gunung berapi, tudung ais kutub dan cuaca. Atmosferanya terdiri daripada jumlah minimum karbon dioksida, nitrogen, dan argon. Banjir purba kelihatan jelas di Marikh. Namun, kini ia kebanyakannya terdiri daripada kotoran berais dan awan nipis. Beberapa lereng bukit menunjukkan tanda-tanda cecair masin tertimbus di dalam tanah juga.

Kawasan permukaan

Luas permukaan Planet Merah adalah 53 peratus saiz Bumi, dengan diameter 4,222 batu.

©iStock.com/Elen11

Marikh ialah planet keempat dari matahari dan dianggap sebagai salah satu planet berbatu, atau planet terestrial. Luas permukaan Marikh ialah 144.8 juta kilometer persegi atau 55.91 batu kuasa dua. Sebagai perbandingan, permukaan bumi ialah 196.9 juta batu persegi (510.1 juta kilometer persegi).

Luas permukaannya ialah 53 peratus saiz Bumi, dengan diameter 4,222 batu. Ini menjadikannya planet kedua terkecil dalam sistem suria kita. Hanya Mercury yang mempunyai diameter lebih kecil pada 3,031 batu. Walaupun Marikh adalah kecil berbanding dengan planet lain yang diketahui, kawasan permukaannya hampir dengan Bumi kerana ia terutamanya terdiri daripada padang pasir dan bukannya badan air.

Diameter dan Lilitan

Bentuk sferoid oblate Marikh bermakna diameter kutub dan khatulistiwa adalah berbeza. Di khatulistiwa, ia berukuran 4,222 batu (6,794 km) diameter. Walau bagaimanapun, dari satu tiang ke tiang yang lain, diameternya ialah 4,196 batu (6,752 km). Jejarinya adalah separuh daripada nilai ini, pada 2,111 batu di khatulistiwa dan 2,098 batu dari kutub ke kutub. Lilitannya mengelilingi khatulistiwa ialah 13,300 batu. Namun jika diukur dari satu tiang ke satu tiang, ia turun sedikit kepada 13,200 batu. Perbezaan ini, bersama-sama dengan bentuk ganjilnya, boleh dikaitkan dengan putaran Marikh pada paksinya setiap 24.6 jam. Ini menyebabkan ia membonjol keluar di tengah, seperti Bumi dan planet berputar lain.

Jisim dan Graviti

Jisim marikh ialah 6.41 x 10^23 kilogram atau 1.41 x 10^24 paun. Daya graviti di Marikh jauh lebih lemah daripada di Bumi kerana jisimnya yang lebih kecil. Ia mempunyai jisim yang 10 kali lebih kecil daripada jisim Bumi. Perbezaan dalam tarikan graviti ini bermakna bahawa 14,000 orang Afrika gajah akan seberat 5,320 paun di Marikh!

burung terbang ke tingkap

9 Buku Terbaik Mengenai Taman Negara untuk Pengembara

Atmosfera Marikh juga sangat nipis berbanding dengan atmosfera Bumi. Ini mempengaruhi cara objek bergerak semasa dalam penerbangan, seperti kapal angkasa atau payung terjun yang dilepaskan dari altitud tinggi. Kerana gravitinya yang lebih rendah, pendarat atau rover yang dihantar ke planet ini mengalami kesukaran untuk kekal stabil di permukaan. Mereka memerlukan langkah tambahan, seperti tempuling, untuk memastikan kestabilan mereka untuk pengumpulan data. Di sebalik cabaran ini, bagaimanapun, Marikh masih kekal sebagai salah satu planet yang paling banyak diterokai.

Gunung dan Lembah

Ilustrasi 3D gunung berapi Olympus Mons di Marikh

Sebuah raksasa mutlak gunung, Olympus Mons menjulang kira-kira 17 batu tinggi dan merupakan salah satu gunung berapi terbesar di seluruh sistem suria kita.

©Dotted Yeti/Shutterstock.com

Olympus Mons ialah raksasa mutlak gunung, kerdil walaupun puncak tertinggi di Bumi. Ia menjulang kira-kira 17 batu (27km) tinggi dan merupakan salah satu gunung berapi terbesar di seluruh sistem suria kita. Malah, anda boleh memuatkan New Mexico dalam diameter 370 batu!

Valles Marineris juga benar-benar unik. Siri lembah ini berjalan ke timur-barat sejauh lebih 2,500 batu, iaitu hampir 1/5 daripada lilitan Marikh itu sendiri! Jarak ini cukup untuk meregangkan Philadelphia sepanjang jalan ke San Diego atau penutup Australia lebar sepenuhnya. Hebatnya, lembah yang mengagumkan ini menjunam ke bawah sejauh 6 batu dalam di titik terendah.

Kedua-dua Olympus Mons dan Valles Marineris adalah kejayaan alam semula jadi yang luar biasa. Merenung landskap ini membuatkan kita menghargai betapa luas dan kepelbagaian alam semesta sebenarnya.

Masa Di Marikh

Disebabkan orbit Marikh, satu hari di planet merah berlangsung selama 24.6 jam, hanya lebih lama sedikit daripada hari Bumi. Walau bagaimanapun, kerana jejari orbitnya yang lebih besar dan paksi kecondongan yang berbeza, Marikh mengambil masa hampir dua kali lebih lama untuk melengkapkan satu putaran penuh mengelilingi matahari.

Ini bermakna satu tahun di Marikh bersamaan dengan 687 hari Bumi. Pada masa ini, Marikh mengalami empat musim yang berbeza: musim bunga, musim panas, musim luruh dan musim sejuk. Ini serupa dengan apa yang kita alami di planet kita sendiri. Walaupun mereka bertahan lebih lama daripada yang ada di Bumi kerana panjang tambahan setiap tahun Marikh, mereka masih agak serupa dari segi cuaca. Planet ini mempunyai suhu yang lebih ringan semasa musim panas dan keadaan yang lebih sejuk semasa musim sejuk.

Bulan-bulan Marikh

dua bulan Marikh, Phobos dan Deimos , dipercayai asteroid yang ditangkap oleh tarikan graviti planet. Kedua-duanya agak kecil berbanding dengan satelit planet lain.

Phobos mempunyai diameter 13.6 batu (21.8 km), manakala Deimos hanya sepanjang 7.4 batu (11.9 km). Kedua-duanya mempunyai sangat rendah albedo nilai, bermakna ia tidak memantulkan banyak cahaya daripada matahari. Para saintis berpendapat bahawa bulan-bulan ini mungkin terbentuk daripada bahan yang tinggal dari proses pembentukan Marikh 4.5 bilion tahun yang lalu. Walaupun saiznya kecil, bulan-bulan ini memainkan peranan penting dalam pemahaman kita tentang Marikh. Mempelajari mereka boleh memberikan maklumat tentang evolusi atmosfera Marikh.

Air Di Marikh

Atmosfera planet yang sejuk dan lemah bermakna tidak mungkin air cecair dapat bertahan di permukaannya untuk jangka masa yang lama. Terdapat bukti garisan cerun berulang yang boleh mencadangkan aliran sementara air masin. Walau bagaimanapun, ini telah dipertikaikan oleh beberapa penyelidik yang percaya hidrogen yang dikesan mungkin hanya daripada mineral masin.

Tanda-tanda air di Marikh ada di mana-mana, dari saluran yang luas ke lembah dan parit yang panjang. Ini menunjukkan bahawa air cecair mungkin baru-baru ini bergerak merentasi permukaan planet. Pada 2018, saintis mencadangkan bahawa air masin di bawah tanah berpotensi mengandungi oksigen yang mencukupi untuk mengekalkan kehidupan mikrob. Tetapi ini bergantung pada suhu dan tekanan persekitaran, yang boleh beralih disebabkan oleh perubahan kecondongan Marikh.

Pada 2018, Agensi Angkasa Eropah menangkap apa yang boleh menjadi campuran air dan sedimen di bawah ais Planum Australe. Walaupun beberapa laporan memanggilnya sebagai 'tasik,' tidak pasti berapa banyak habuk di dalam air. Tasik bawah tanah ini serupa dengan tasik di Antartika, yang diketahui dihuni oleh organisma mikroskopik. Ia mempunyai diameter 12.4 batu atau 19.9 kilometer. Tambahan pula, Mars Express juga baru-baru ini melihat kawasan berais yang luas di dalam Kawah Korolev.

Kawah

Hemisfera Utara Marikh biasanya lebih rendah ketinggiannya daripada Hemisfera Selatan. Ini mungkin disebabkan oleh kesan besar selepas pembentukan planet. Dataran utara planet ini adalah sebahagian daripada kawasan paling rata dan licin dalam sistem suria. Dataran ini mungkin membayangkan bahawa air pernah mengalir di permukaan planet.

Jumlah kawah di Marikh berbeza dengan ketara di seluruh permukaannya. Hemisfera Selatan jauh lebih tua dan mempunyai lebih banyak kawah, seperti Hellas Planitia, yang lebarnya 1,400 batu. Sebaliknya, Hemisfera Utara lebih muda dan mempunyai lebih sedikit kawah. Selain itu, banyak gunung berapi hanya mempunyai beberapa kawah, menunjukkan bahawa lava telah menutupi yang lebih tua. Sesetengah kawah mempunyai endapan serpihan yang luar biasa di sekelilingnya yang kelihatan seperti aliran lumpur pejal. Ini boleh bermakna objek dari angkasa lepas terkena air bawah tanah atau ais.

ialah 333 nombor malaikat